علم روانشناسي از قرون قبل از ميلاد مورد توجه بوده، تا دو قرن پيش در اروپا و تا چندي قبل در ايران، جزء يكي از فصول فلسفه شناخته ميشد. به همت دانشمنداني چون جانلاك»[1] انگليسي و كندياك»[2] فرانسوي اين علم به صورت مستقل از فلسفه درآمد. در حال حاضر رشتههاي مختلف اين دانش بسيار زياد است. كافي است كه به نظر آوريم عدهاي در روانشناسي كودكان، جماعتي در روانشناسي تطبيقي، گروهي در روانشناي حيواني، يا روانشناسي از لحاظ بيماريهاي دم .